Polityka wschodnia Polski powinna uwzględniać współpracę ekonomiczną, a także współpracę w sektorze energetycznym, naftowym i gazowym. Perspektywa rozwoju współpracy energetycznej Polski i Ukrainy jest jednak niepewna z powodu sytuacji polityczno-ekonomicznej nad Dnieprem.

Po szczycie paryskim sytuacja w Donbasie nie ulegnie zasadniczym zmianom. Mimo to spotkanie nie jawi się jako bezowocne – zwłaszcza z perspektywy jego uczestników. Wołodymyr Zełenski obiecał wyborcom, że będzie rozmawiał z Putinem i że zakończy wojnę; przynajmniej w tej pierwszej kwestii dotrzymał słowa, choć rosyjski przywódca tradycyjnie kazał mu na siebie czekać.

Armeńskie służby oskarżyły byłego prezydenta kraju Serża Sarkisjana (rządził w latach 2008–2018) o nadużycia finansowe, zakazując mu jednocześnie wyjazdu z kraju. Choć Sarkisjan pozostaje w Armenii skrajnie niepopularny, to decyzja budzi też pewne kontrowersje. Nie jest bowiem jasnym, czemu zarzuty wobec byłego prezydenta zostały przedstawione dopiero teraz, półtora roku od zmiany władzy, skoro w międzyczasie prowadzono liczne postępowania w sprawie jego współpracowników czy krewnych.

Po ponad roku przerwy w Paryżu spotka się dzisiaj czwórka normandzka, starając się doprowadzić do stabilizacji sytuacji w Donbasie. Tymczasem wracamy do kwestii zwrotu przez Rosję trzech ukraińskich okrętów, nielegalnie przejętych w wyniku incydentu w Cieśninie Kerczeńskiej. Szczególnie, że sprawa ta ściśle łączy się z rozmowami toczonymi między Ukrainą a Rosją. Jaki interes miał Kreml w oddaniu Ukrainie statków? Czy Wołodymyr Zełenski coś obiecał Rosjanom? Czy ceną może być złagodzenie sankcji?

Mieszkańcy naszej części kontynentu, którzy są przywiązani do wartości takich jak rządy prawa, obywatelskość i prawa mniejszości, mogą czuć się obecnie bardzo samotni. Okazuje się, że potencjalni sojusznicy patrzą na świat zupełnie inaczej.

Drugą turę wyborów w Rumunii z łatwością wygrał urzędujący prezydent Klaus Iohannis. Wynik jego kontrkandydatki, której partia przez ostatnie pół roku poniosła kilka mniej lub bardziej spektakularnych porażek, był poniżej oczekiwań. To jednak dopiero początek walki, której finał poznamy za rok. Właśnie wtedy będą miały miejsce wybory parlamentarne, które mogą zmienić układ sił w Rumunii.