Opublikowane w „Herito” artykuły mają różną wymowę: opowiadają o historii, sztuce, kulturze, życiu społecznym. Tak wielostronne podejście do tematu sprawiło, że periodyk może posłużyć jako prawdziwe kompendium wiedzy o Węgrzech. Niezwykle starannie dobrane i zredagowane teksty zostały opatrzone pięknymi fotografiami.
W kontekście wschodnim szczególnie dwa teksty zasługują na wyróżnienie i zwrócenie uwagi – to opowieść Adama Balcera, znawcy Turcji o tym, jak Turcja wpływała na kulturę i historię Węgier. Jest to wątek pasjonujący, szerzej nie znany i w dzisiejszej narracji o Węgrzech pomijany.
„już w XI wieku, król Stefan I Święty, centralna postać w węgierskim panteonie narodowym, napisał w liście z poradami dla swojego syna następcy tronu » Kraj, w którym mówi się jednym tylko językiem i praktykuje jednakowe obyczaje, musi być kruchym i słabym«” – pisze Balcer. Tekst Balcera pokazuje jak w dużym stopniu narracja o jednolitym etnicznie i chrześcijańskim narodzie węgierskim jest fałszywa.
Z kolei Krzysztof Wołosiuk przeprowadził rozmowę z Balázsem Ablonczym, węgierskim historykiem na temat turanizmu. Ablonczy opowiada co turanizm przyniósł kulturze węgierskiej, dlaczego był prądem tak popularnym w środowisku inteligencji. Dzięki tej rozmowie możemy odkryć Węgry oreintalne.
Najnowszy numer „Herito” to lektura obowiązkowa dla każdego, kto interesuje się tematyką Europy Środkowej.
